Co to jest cyberprzemoc i czym się charakteryzuje?
Cyberprzemoc to rodzaj przemocy przez Internet. Prześladowca straszy, poniża, obraża ofiarę poprzez komentarze w mediach społecznościowych, czy robienie jej zdjęć lub kręcenie filmów bez jej zgody. Następnie materiały umieszcza na ogólnodostępnych witrynach odwiedzanych przez wiele osób. Napastnicy często prześladują i utrudniają życie swoim ofiarom również wysyłając im obraźliwe SMS-y lub e-maile.
Podobnie jak przemoc fizyczna, cyberprzemoc ma wzbudzić poczucie zagrożenia i zazwyczaj mówimy o dwóch jej rodzajach. Pierwsza dotyczy nieznajomych sobie ludzi. Jej ofiarami padają najczęściej przypadkowe osoby surfujące po sieci internetowej, które trafiają na obraźliwe treści lub czytają przesycone jadem komentarzami pod swoimi wypowiedziami. Atak wymierzony jest najczęściej w członków określonej narodowości, grupy wyznaniowej i zwolenników partii politycznej. Drugą formą przemocy w Internecie jest mobbing elektroniczny, w którym sprawca i ofiara są najczęściej członkami tej samej grupy – coraz częściej
Doświadczanie jakiegokolwiek ataku, czy to fizycznego czy też psychicznego boli. Cyyberprzemoc boli tym bardziej, że jest długofalowa i nieprzerwana. Materiały wykorzystywane podczas ataku są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i jako kopie pozostają w sieci na zawsze, nawet po ustaleniu i ukaraniu sprawcy.
Najczęściej sprawców jest więcej, a ich działania wymierzone są w słabszą jednostkę i wynikają z poczucia anonimowości lub bezkarności. Nie jest to jednak prawdą. Praktycznie każdą osobę i ślad po niej w Internecie można namierzyć.
W Polsce obowiązuje art.190a Kodeksu Karnego: „Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. Jeżeli następstwem czynu jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”[1].
Nie bez powodu w KK znajduje się punkt o targnięciu się na życie. Bardzo często zdarza się, że osoba, która doświadczyła cyberprzemocy ma myśli samobójcze i niestety najczęściej są to dzieci. Ze względu na swój wiek, nie potrafią samodzielnie przeciwstawić się oprawcy. Nie znają też metod ochrony, dlatego to po stronie opiekuna leży zabezpieczenie komputerów i telefonów dziecka.
Na rynku dostępny jest szeroki wybór programów oferujących możliwość Kontroli Rodzicielskiej – takich jak Bitdefender Family Pack. Dzięki temu można przeglądać historię i w razie potrzeby zablokować dostęp do poszczególnych stron czy aplikacji, a nawet zablokować wybrany numer telefonu. Dodatkowo można sprawdzać gdzie jest nasza pociecha i otrzymywać powiadomienia, gdy wkroczy w teren oznaczony jako zakazany (pomocne w przypadku małych dzieci puszczonych na podwórko – jak wiadomo, bez telefonu dziś ani rusz). W ten sposób nie tylko minimalizujemy ryzyko ataku przez Internet na nasze dziecko, ale i dbamy o jego bezpieczeństwo w świecie rzeczywistym.
Jednak nawet mając specjalistyczną ochronę, nie zapominajmy o najprostszych rozwiązaniach: rozmowie z dzieckiem i przekazaniu mu wskazówek jak postępować korzystając z Internetu.
Bądź bezpieczny, bo na to zasługujesz.
Informację można dowolnie wykorzystać podając markę Bitdefender jako źródło.
Marken Systemy Antywirusowe – oficjalny przedstawiciel marki Bitdefender w Polsce.
Źródło: Bitdefender Polska
[1] Dz.U.2016.0.1137 t.j. – Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
dodane przez MARKEN