Badania cmentarzyska z VII w. p.n.e.

"Skala odkrycia nieco nas zaskoczyła, gdyż nie spodziewaliśmy się znaleźć tak dużej liczby grobów na terenie przygotowywanym wcześniej pod budowę boiska. Nie wszystkie groby z powodu ich umiejscowienia udało nam się dokładnie przebadać, mimo to odkrycie jest bardzo cenne. Cmentarzysko bowiem pochodzi z krótkiego, bo trwającego jakieś 200-250 lat, a zwanego grupą wielkowiejską mało dotąd znanego okresu przejściowego między kulturą łużycką a kulturą pomorską, czyli schyłkiem epoki brązu i początkiem epoki żelaza" - powiedziała Krzysiak.

Cmentarzysko w Gogolewie to czwarty tego typu obiekt odkryty przez archeologów na Pomorzu.

Prehistoryczne, zbudowane z łupanych kamieni i ułożone rzędowo groby znajdują się na nasłonecznionym, południowym stoku pagórka.

"Takie usytuowanie miejsca pochówku było charakterystyczne dla grupy wielkowiejskiej czczącej słońce jako jednego z bogów. Chodziło o to, by zmarli jak najdłużej mogli spoglądać w twarz bóstwa" - wyjaśniła Agnieszka Krzysiak.

Cmentarzysko w Gogolewie odkryto przypadkowo w 2005 r. w trakcie usuwania przez uczniów szkoły kamieni przed koszeniem trawy. Kiedy w czasie tych prac natrafiono na zakopane w ziemi przedmioty z brązu, nauczyciel historii zawiadomił o tym Urząd Ochrony Zabytków w Słupsku. Gdy wstępne badania wykazały, że znalezione przedmioty pochodzą z VII w. p.n.e., miejscem tym zajęli się archeologowie.

Wykopane przez nich w przedmioty po opisaniu i dokładnym zbadaniu będzie można oglądać w Muzeum w Lęborku. Odkrycie ma być również omawiane na planowanej na jesień archeologicznej konferencji w Gdańsku.