Europejczycy woleli mięso dużych ssaków

Przeprowadzone ostatnio badania kolagenu - zawartego w kościach
człowieka współczesnego oraz neandertalczyka z dwóch francuskich
stanowisk  wykazały, że ulubionym pokarmem pierwszych
Europejczyków było mięso dużych ssaków: mamutów, nosorożców
włochatych i bizonów.

Badanie zachowanego kolagenu, białka z grupy skleroprotein
(głównego budulca kości ssaków), polega na analizie zawartości
izotopów węgla i azotu. Ich wzajemny stosunek stanowi
odzwierciedlenie diety zmarłego. Badacze wykorzystują również
analizę porównawczą kolagenu z ludzkich kości z kolagenem zawartym
w zachowanych szczątkach zwierzęcych.

Swoje wnioski naukowcy opierają między innymi na analizie
znalezisk ze stanowiska Saint-Germain-la-Rivičre. Naukowcy
odnaleźli tutaj pochówek kobiety sprzed 16 tys. lat, z okresu
dominacji kultur magdaleńskich. Analiza jej kolagenu wykazała
przewagę mięsa bizonów w diecie.

"Z naszych analiz wynika, że mięso bizonów było podstawą menu tej
kobiety. Ryby oraz mięso mniejszych zwierząt trawożernych, takich
jak renifery, były w jej diecie wyraźnie ograniczone" -
powiedziała Dorothée Drucker, kanadyjska specjalistka w dziedzinie
archeologii kierująca pracami w Saint-Germain-la-Rivičre.

Do podobnych wniosków doszli antropolodzy pracujący na innym
francuskim stanowisku, pod kierownictwem Herve Bocherensa, badacza
z Uniwersytetu Montpellier, męża kanadyjskiej badaczki. W Saint
Césaire naukowcy odsłonili szkielet człowieka neandertalskiego
sprzed 35 tys. lat.

Analiza kości tego neandertalskiego mieszkańca Europy wykazała,
że podstawą jego diety było mięso nosorożca włochatego i mamuta.
Szkieletowi ludzkiemu towarzyszyły również pozostałości kości
tura, zwierzyny płowej, mamuta, hien oraz koni.

Zważywszy na fakt, że duże ssaki stanowiły podstawę wyżywienia w
paleolicie, na obu stanowiskach odnaleziono jednak stosunkowo
niewiele kości zwierzęcych. Potwierdza to, zdaniem antropologów,
wcześniejsze tezy mówiące o wielkich polowaniach, które odbywały
się z dala od głównych siedzib ludzi. Do osad znoszone było
jedynie oprawione już mięso i niewielka ilość kości przydatnych do
wyrobu narzędzi.

Ta specjalizacja w polowaniu na duże ssaki mogła stać się również
jedną z przyczyn ewolucyjnej porażki ludzi neandertalskich. Wraz
ze zmianami klimatu nastąpiły wędrówki wielu gatunków fauny, które
pozbawiły neandertalczyków ich głównego źródła pożywienia.

Pełne wyniki badań Dorothée Drucker oraz Herve Bocherensa zostały
opublikowane na łamach ostatniego numeru magazynu " Journal of
Human Evolution". (PAP)