Ślady aktywności na Księżycu

Analiza ukształtowania, ilości kraterów i ich struktury wskazują, że pewna aktywność geologiczna, w postaci wycieków lawy, wpływała na kształt powierzchni jeszcze jakiś miliard lat temu.

Panuje więc powszechna opinia, że oprócz napędzanych siłami pływowymi lekkich trzęsień skorupy, powierzchnię naszego naturalnego satelity przez ostatni miliard lat formowały tylko uderzenia mniejszych lub większych ciał kosmicznych.

W najnowszym numerze czasopisma "Nature" Peter H. Schultz z Brown University i jego współpracownicy prezentują wyniki badań sugerujące istnienie śladów aktywności księżycowej, które sięgają tylko 10 milionów lat wstecz, a być może trwają nawet obecnie.

Ślady te znaleziono na strukturze nazwanej Ina, po raz pierwszy zidentyfikowanej na obrazach z misji Apollo. Dokładna analiza wszystkich dostępnych obrazów okolic Iny oraz danych spektroskopowych zebranych przez sondy kosmiczne, przeprowadzona przez grupę Schultza, pozwoliła stwierdzić, że pokazuje ona ślady niedawnej aktywności w postaci braku małych kraterów i wyraźnego zróżnicowania powierzchni poprzecinanej obszarami o bardzo różnym albedo.

Naukowcy sugerują, że procesem powodującym zmiany powierzchni Księżyca są gazy, które w sposób mniej lub bardziej wybuchowy uwalniają się z głębszych obszarów pod poziomem gruntu. Oczywiście obszary takie powinny być jednym z obowiązkowych celów badań przyszłych misji księżycowych (PAP).