Kości świadectwem różnorodności
Świadectwem dużego zróżnicowania w obrębie europejskiej populacji ludzi neandertalskich są wyniki ostatnich badań znalezisk kostnych z hiszpańskiej jaskini El Sidron. Zdaniem hiszpańskich antropologów odnalezione tam szczątki należą do południowej odmiany tego gatunku.
Na łamach najnowszego numeru "Proceedings of the National Academy of Sciences" zespół hiszpańskich antropologów publikuje wyniki badań stanowiska jaskiniowego, leżącego na terenie północno- hiszpańskiej Asturii. W trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych od 2000 r. w korytarzach i komorach jaskini El Sidron odnaleziono szczątki co najmniej ośmiu osobników z gatunku człowieka neandertalskiego.
Zachowanym w dobrym stanie znaleziskom kostnym sprzed ok. 43 tys. lat towarzyszą również narzędzia kamienne z epoki środkowego paleolitu. W oparciu o zebrany materiał kostny, archeologiczny i paleobotaniczny, badaczom udało się pobrać próbki DNA mitochondrialnego oraz zbadać wiele cech morfologicznych, a także cech środowiska, które zamieszkiwali ludzie neandertalscy ponad 40 tys. lat temu.
Porównując otrzymane dane na temat budowy kostnej, szczególnie żuchwy i części twarzowej czaszki, z podobnymi informacjami z innych stanowisk europejskich hiszpańscy badacze przychylają się do podziału populacji neandertalczyków okresu środkowego paleolitu na dwie odmiany. Zdaniem antropologów szczątki osobników z El Sidron reprezentują odmianę południową - ludzi o szerszej części twarzowej i dłuższej dolnej części twarzy.
Do tej samej odmiany południowej można również zaliczyć członków grup neandertalskich, które zamieszkiwały Półwysep Apeniński i Bałkański oraz południowo-zachodnią Azję.
Badania pozyskanego DNA mitochondrialnego oraz porównanie ich wyników z podobnymi badaniami z innych stanowisk europejskich potwierdza również duże zróżnicowanie w obrębie całego gatunku.
Zdaniem badaczy dane z El Sidron mogą nawet świadczyć o istnieniu kilku równoległych linii rozwojowych neandertalczyków, o różnej budowie ciała, sposobach pozyskiwania pożywienia czy adaptacją jaskiń do celów mieszkalnych.
Wyniki prac hiszpańskich antropologów są zgodne z efektami podobnych badań mtDNA przeprowadzonych kilka miesięcy temu na bazie znalezisk kostnych neandertalczyka z terenów Francji. Oba zespoły wykazały istnienie dużej różnorodności genetycznej, która zapewne zmieniała się począwszy od ok. 300 tys. lat temu do ok. 30 lat temu, kiedy populacja neandertalczyków zaczęła ustępować pola pierwszym ludziom współczesnym.(PAP)
poleca:
