Nanonośniki danych?

Trwają eksperymenty nad zastosowaniem nanocząstek złota, jako nośników informacji. Na dzień dzisiejszy, na powierzchni drobinek złota możliwe jest zmagazynowanie danych cyfrowych maksymalnie przez 20 minut, donosi "Applied Physics Letters".

Rozwój elektroniki podąża od kilkudziesięciu lat w jedną stronę - ku jeszcze większej miniaturyzacji. Obecnie wytwarzane tranzystory są miliony razy mniejsze od tranzystorów, które badano w laboratoriach w pierwszej połowie XX wieku.

Podobną sytuację można zaobserwować w dynamicznie rozwijającej się dziedzinie nauki, która zajmuje się badaniem nowych materiałów umożliwiających rejestrację danych.

Jednym z przykładów są badania prowadzone przez brytyjskich naukowców z De Montfort University, którzy konstruują eksperymentalne "karty pamięci" w oparciu o nanocząstki złota.

Naukowcy w macierzy polimerowej (polistyrenowej) zawiesili drobinki złota, których powierzchnia została wcześniej zmodyfikowana chemicznie (za pomocą 8HQ, ang. 8-hydroxyquinoline). Następnie z tego materiału wytworzono cienki film, który miał kontakt z aluminiową elektrodą.

Podczas eksperymentów z użyciem mikroskopu sił elektrostatycznych (EFM, ang. electrostatic force microscopy) naukowcy badali zmiany ładunku elektrycznego, jaki zgromadzony został na powierzchni nanocząstek złota.

Najpierw w fazie "zapisu danych", przykładano potencjał elektryczny o wartości + 10 lub - 10V, zmieniając tym samym właściwości elektryczne nanocząstek złota, po czym korzystając z mikroskopu EFM odczytywano wcześniej zapisane "dane".

Okazało się, iż zamagazynowane dane na foli z nanocząstkami złota są przechowywane bez straty jakości do 20 minut. Jest to okres czasu nieco śmiesznie wyglądający w porównaniu do jakiegokolwiek innego, powszechnie dziś stosowanego nośnika danych. Należy jednak pamiętać, iż karty pamięci zbudowane w podobny sposób, mogłyby być naniesione praktycznie na każdy materiał np. tkaninę, czy też papier co nie jest możliwe w przypadku układów zbudowanych w oparciu o tradycyjne półprzewodnikowe technologie.

Według autorów odkrycia, przeprowadzone eksperymenty potwierdziły, iż za zapis danych i ich przechowywanie odpowiedzialne są nanocząstki złota, a nie podkład polimerowy - czego wcześniej nie można było wykluczyć. Obecnie trwają prace nad optymalizacją układu, jednak pomimo dynamicznego rozwoju nanotechnologii, nie należy spodziewać się w najbliższych latach komputerów, których dyski będą zbudowane z nanocząstek złota.

Źródło: PAP

Foto: openphoto.net

ostatnia zmiana: 2010-06-01
Komentarze
Polityka Prywatności