Przyszłość światła - LED (Light Emiting Diode)
Dioda elektroluminescencyjna, czyli dioda LED, to dioda zaliczana do półprzewodnikowych przyrządów optoelektronicznych, emitujących promieniowanie w zakresie światła widzialnego i podczerwieni. Jest ona zaliczana do czwartej, najnowocześniejszej stosowanej już w życiu codziennym, generacji źródeł światła - po płomieniu, lampach żarowych i lampach wyładowczych.
Pierwsze sygnały na temat odkrycia diody elektroluminescencyjnej są datowane na rok 1907. Została ona opracowana i skonstruowana przez brytyjskiego eksperymentatora- odkrywcę H.J. Rounda. W latach 20-tych XX wieku, zupełnie niezależnie od wynalazku H.J Rounda, podobnego odkrycia dokonał Rosjanin Oleg Władymirowicz Losev. Jednak, ze względu na małe zainteresowanie tematem niemieckiej i brytyjskiej prasy naukowej, wynalazek ten pozostał niewykorzystany przez kilka dziesięcioleci.
W roku 1955 Amerykanin Rubin Braunstein opracował diodę półprzewodnikową opartą na związku galu i arsenu (GaAs), emitującą światło podczerwone. Udało mu się również uzyskać promieniowanie podczerwone przy użyciu kilku innych związków – GaSb , GaAS, InP czy GeSi.
Pierwsza dioda LED emitująca światło w zakresie promieniowanie widzialnego została opracowana w 1962 roku przez Nicka Holonyaka. Dioda ta emitowała światło o czerwonej barwie. Jego uczeń i kontynuator prac – George Craford opracował w roku 1972 diodę emitującą światło w kolorze żółtym oraz dziesięciokrotnie jaśniejszą od diody Holonyaka diodę czerwoną i diodę o barwie bursztynowej.
Odkrywcą diody emitującej światło w kolorze niebieskim jest Shui Nakamura.
Odkrycia tego dokonał, razem ze swoim zespołem, w roku 1991. Dioda przez niego zaprezentowana przekroczyła światłość 1 kandeli. Konstrukcja jej oparta była na azotku galu (GaN) i stanowiła duży przełom na drodze rozwoju diod elektroluminescencyjnych. Później, w wywiadzie udzielonym dla Scince Watch w 2000 roku, Nakamura powie: „Myślałem, że skonstruowanie niebieskiej diody LED jest proste – że wystarczy zmienić kolor. Okazało się, że to co trzeba było zmienić, to materiał.” Dzięki opracowaniu diody emitującej światło w kolorze niebieskim droga do opracowania LED-ów świecących na biało stanęła otworem.
Teoretyczna konstrukcja diody LED jest dosyć prosta. Składa się ona z materiału półprzewodnikowego typu n, obszaru aktywnego (złącza p-n), warstwy półprzewodnika typu p oraz dwóch styków podłączonych do elektrody dodatniej materiału typu p i elektrody ujemnej materiału typu n.
Jednak wykonanie diody LED wiąże się w rzeczywistości z wykorzystaniem bardzo zaawansowanych technologii. Dlatego też diody LED często nazywane są źródłami światła czwartej generacji (3 wcześniejsze to ogień, lampy żarowe i lampy wyładowcze) lub źródłami światła XXI wieku.
Więcej informacji na stronie:
poleca:
