Niebo we wrześniu

Wrzesień to miesiąc równonocy jesiennej, czyli momentu przejścia Słońca przez równik niebieski z półkuli północnej na południową. W tym roku momentu tego, związanego z początkiem astronomicznej jesieni, oczekujemy 23 września o godzinie 5:09 naszego czasu.

Ponieważ deklinacja Słońca maleje, dni stają się coraz krótsze. W Warszawie, 1 września, nasza dzienna gwiazda wschodzi o godzinie 5:47, a zachodzi o 19:24. Natomiast 30 września jej wschód możemy obserwować o godzinie 6:35, a zachód o 18:16.

Kolejność faz Księżyca we wrześniu jest następująca: ostatnia kwadra - 1 IX o godz. 19:22, nów - 8 IX o godz. 12:30, pierwsza kwadra - 15 IX o godz. 7:50 i pełnia - 23 IX o godz. 11:17. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 8 września o godzinie 6:02, a najdalej 21 września o godzinie 10:04.

W drugiej połowie września wystąpią dobre warunki do obserwacji Merkurego. W okolicach 21 września, godzinę przed wschodem Słońca planetę widać około 10 stopni nad wschodnim horyzontem.

Warunki do obserwacji Wenus, we wrześniu, są bardzo trudne. Podobnie jest z Marsem i Saturnem, które znajduje się na sferze niebieskiej tylko kilka stopni od Wenus, a są od niej znacznie słabsze.

Wrzesień to doskonały czas do podziwiania największej planety Układu Słonecznego. Jowisz przebywa teraz w opozycji, w związku z tym jego blask jest największy (wynosi aż -2.9 wielkości gwiazdowej), a średnica tarczy sięga 50 sekund łuku. Planetę widać przez całą noc w konstelacji Ryb.

Niedaleko Jowisza, także w gwiazdozbiorze Ryb, świeci Uran. Jego jasność wynosi 5.7 wielkości gwiazdowych, jest więc w zasięgu obserwacji "gołym okiem". Dnia 19 września Uran i Jowisz znajdą się w odległości kątowej tylko 0.8 stopnia od siebie.

W pierwszej połowie nocy możemy obserwować Neptuna. Świeci on w konstelacji Koziorożca i aby go dojrzeć należy użyć lornetki lub małego teleskopu.

Także w pierwszej połowie nocy, w gwiazdozbiorze Strzelca, możemy dojrzeć Plutona. Niestety do jego obserwacji potrzebujemy już całkiem sporego teleskopu amatorskiego.

Wrzesień to miesiąc, w którym możemy dojrzeć dwie stosunkowo jasne planetoidy. Dysponując lornetką dostrzeżemy (6) Hebe, którą widać przez większą część nocy w konstelacji Wieloryba. Planetoidę (8) Flora znajdziemy w podobnym rejonie nieba świecącą na granicy gwiazdozbiorów Wieloryba i Wodnika.

We wrześniu nie ma żadnego bardzo dużego roju meteorów. Największym dostępnym są Alfa Aurigidy aktywne od 25 sierpnia do 8 września. Zwykle w maksimum, występującym w okolicach 1 września, można dojrzeć około 10 zjawisk na godzinę.

Ze względu na korzystne położenie apeksu i źródła przeciwsłonecznego, gwarantujących wysyp meteorów sporadycznych oraz dużą ilość małych rojów, wrzesień jest dobrym miesiącem do obserwacji tego typu zjawisk. Spoglądając na niebo w drugiej połowie nocy, z ciemnego miejsca, jesteśmy w stanie dojrzeć nawet 10-20 "spadających gwiazd" w ciągu każdej godziny obserwacji.

Źródło: PAP

Foto: oa.uj.edu.pl