Mars wpływa na część planetoid z grupy asteroid bliskich Ziemi, powodując "trzęsienia planetoid" na skutek oddziaływań grawitacyjnych planety przy bliskich spotkaniach z Czerwoną Planetą. W efekcie powierzchnie tych obiektów są jakby "odświeżone".
Od dawna astronomowie zastanawiali się, dlaczego powierzchnie planetoid wydają się zazwyczaj bardziej czerwone niż meteoryty, które spadły na Ziemię. W roku 2010 profesor Richard Binzel z MIT zaproponował wytłumaczenie dla tego zjawiska. Według jego hipotezy planetoidy z głównego pasa podlegają oddziaływaniu promieniowania kosmicznego, które zmienia własności powierzchni tych ciał, czyniąc je w miarę upływu czasu bardziej czerwonymi.
Binzel stwierdził także, że planetoidy, których orbity przebiegają poza głównym pasem planetoid i zbliżają się do Ziemi, odczuwają "trzęsienia planetoid" na skutek oddziaływań grawitacyjnych naszej planety. Trzęsienia powodują przemieszczanie ziaren na powierzchni obiektu, odsłaniając świeżą materię. Gdy takie odświeżone planetoidy trafiają zbyt blisko Ziemi, są niszczone, a na naszą planetę spadają meteoryty.
Wydawało się więc, że to Ziemia jest głównym winowajcą całego procesu, bowiem Mars ma zaledwie jedną dziesiątą masy Ziemi, wywiera więc znacznie słabsze oddziaływania grawitacyjne na planetoidy. Znajduje się jednak blisko głównego pasa planetoid, co z kolei zwiększa szanse na bliskie spotkania z tymi obiektami. Najnowsze badania Binzela, wykonane we współpracy z Francescą DeMeo, sugerują, że tak się faktycznie dzieje i Mars również odgrywa rolę w odświeżaniu planetoid.
Naukowcy przeszukali bazę obserwacji zawierającą dane dla 300 000 planetoid, z których około 10 tysięcy należy do kategorii planetoid bliskich Ziemi (NEA - near-Earth asteroids). Wykonali następnie obliczenia orbit dla grupy 60 odświeżonych planetoid, obejmujące okres ostatniego pół miliona lat. Okazało się, że orbity około 10 proc. obiektów nigdy nie przecinały orbity Ziemi, a zamiast tego zbliżały się do Marsa.
poleca:
