Chiny restaurują Wielki Mur

Strażnicę Shanhaiguan, która 300 km na wschód od Pekinu strzegła przejścia między Chinami północnymi a północno-wschodnimi, nazywano "pierwszą placówką strażniczą". Stanowiła ważny punkt strategiczny, z którego można było kontrolować góry Yanshan ("shan" - góry) i Zatokę Pohajską (Bohai) - czyli morze ("hai").

Rozbudowano ją w potężny kompleks obronny na początku panowania dynastii Ming (1368-1644). Agencja Xinhua podała, że władze okręgu Qinhuangdao już wydały 720 mln juanów (93 mln dolarów) na remonty bram i innych zabytkowych fragmentów. W 1961 roku Shanhaiguan uznane zostało przez chińskie władze za kluczowy zabytek historyczny. W ostatnich latach Chiny zaczęły odnawiać partie muru oraz ograniczać niekontrolowany rozwój przedsięwzięć komercyjnych na jego terenie i w pobliżu.

Wielki Mur, który wzniesiono w czasach dynastii Qin (221-206 p.n.e.), by chronić Państwo Środka przed najazdami koczowników z północy, został zmodernizowany za panowania dynastii Ming. Jest największą budowlą świata. Wzniesiono go na kamiennych fundamentach, z ubitej ziemi, którą obmurowano cegłami i płytami z granitu. Wysoki na 6-9 metrów, na górze ma 5,5 m szerokości - dość, by mogła po nim maszerować piechota po 10 żołnierzy w szeregu lub przejechać kawaleria po 5 koni w szeregu. Od 1987 roku Wielki Mur figuruje na liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO. (PAP)