Naukowcom udało się opracować układ, który umożliwia "zatrzymanie" na kilkaset nanosekund reakcji pomiędzy materią (elektronem) i antymaterią (pozytronem). Prace prowadzone w celu poznania oddziaływań pomiędzy tymi cząstkami elementarnymi dają podstawę dla prób zbudowania unikatowego lasera anihilacyjnego - donosi tygodnik "Nature".
"Od lat wiadomo o możliwości stworzenia qausi-stabilnego układu pomiędzy materią (elektronem) i antymaterią (pozytronem) w postaci przypominającej atom wodoru, nazywanej pozytronium lub Ps" - mówi profesor Allen Mills z University of California, Riverside (USA).
Jak zauważa prof. Mills, według obliczeń teoretycznych tego typu układy cząstek elementarnych mogą łączyć się ze sobą, tworząc analogi cząsteczek - dipozytronium (Ps2), które charakteryzują się krótkim czasem życia oraz całkowitym brakiem centralnej części ("jądra") o dodatnim ładunku. Naukowcom z University of California, których prace koordynował prof. Mills, udało się jako pierwszym na świecie stworzyć w świecie realnym, a nie w teorii, "cząsteczkę" dipozytronium - czyli układ zbudowany z 2 elementów materii (elektronów) oraz 2 elementów antymaterii (pozytronów - antyelektronów, cząstek elementarnych o ładunku +1 w skali ładunków elementarnych), które wirują wokół siebie.
Strzelając wiązką pozytronów w kierunku cienkiej folii krzemionkowej o silnie porowatej strukturze, naukowcy stworzyli warunki niezbędne do powstania dipozytroniów, których "życie" trwało niespełna kilkaset nanosekund. Nanosekunda to miliardowa część sekundy, czyli niewyobrażalnie krótko, niemniej, z pomocą najnowszej aparatury analitycznej, zespół badawczy prof. Mills'a mógł dokonać detekcji powstałych "cząsteczek" Ps2, a nawet przeprowadzić pomiary ich właściwości.
Według naukowców amerykańskich, "cząsteczki" dipozytronium mogą w przyszłości zostać wykorzystane w anihilacyjnych laserach, generujących spójne promieniowanie gamma. Tego typu układy mogą mieć zastosowanie w różnych urządzeniach badawczych, ale i militarnych. Obecnie naukowcy starają się określić możliwie najdokładniej cechy powstających układów cząstek, zbudowanych z materii oraz antymaterii. (PAP)