Neandertalczycy zawędrowali na Syberie

Zespół genetyków pod kierunkiem Svante Paabo z Instytutu Maxa Plancka w Lipsku w Niemczech dokonał analizy fragmentu DNA pobranego z kości znalezionych w jaskini Okładnikow w Górach Ałtaj na południu Syberii. Kości te już wcześniej datowano na 30-38 tys. lat.

Przez długi czas nie było jednak wiadomo, czy należały one do neandertalczyka, czy przedstawiciela jakiegoś innego gatunku hominidów, ponieważ zachowały się w bardzo złym stanie. Jak twierdzi Svante Paabo, analizy jego zespołu dowodzą, że były to kości neandertalczyka. Naukowcy pobrali 200-miligramową próbkę materiału kostnego. Po rozpuszczeniu składników mineralnych pozyskano niewielki fragment DNA z mitochondrium komórkowego, czyli z organelli pełniącej w komórce funkcję swoistej "elektrowni".

Okazało się, że sekwencja DNA, pochodząca z kości odkrytych w Górach Ałtaj, jest uderzająco podobna do próbek otrzymanych z kości neandertalczyków, które znaleziono na terenie dzisiejszej Belgii. "Dowodzi to, że neandertalczycy potrafili łatwiej dostosowywać się do środowiska, niż przypuszczaliśmy" - komentuje Jeffrey McKee z Ohio State University w USA.

Dotychczas archeolodzy mieli dowody na to, że neandertalczycy dotarli jedynie na tereny dzisiejszego Uzbekistanu. Świadczyła o tym czaszka znaleziona w jaskini Teszik-Tasz na południowym wschodzie kraju. Nie brakuje jednak naukowców, którzy sceptycznie odnoszą się do wyników najnowszych badań. Eric Trinkaus z Washington University w St Louis w USA zastanawia się, czy badania te rzeczywiście dowodzą, iż kości należały do neandertalczyka. Trinkaus sugeruje, że inne gatunki hominidów mogły mieć takie samo mitochondrialne DNA, jak neandertalczycy.

"Dlatego sekwencję DNA, przebadaną przez zespół Paabo, powinno się zestawić z podobnymi sekwencjami pobranymi od innych hominidów - konkluduje Trinkaus. Neandertalczycy żyli na większości obszaru Europy, w części Azji i na Bliskim Wschodzie pomiędzy 250 tys. a 30 tys. lat temu. Bardzo długo trwały wśród naukowców dyskusje, czy neandertalczyków należy traktować jako bezpośrednich przodków człowieka, czy też może jako poboczną, wygasłą linię ewolucyjną. Obecnie akceptuje się raczej tę drugą hipotezę. (PAP)