Wiewiórki pachnące grzechotnikiem

Barbara Clucas, studiująca na University of California w Davis obserwowała dwa gatunki miejscowych wiewiórek (Spermophilus beeecheyi oraz Spermophilus variegates).

Okazało się, że wiewiórki żują znalezione wylinki grzechotników a następnie liżąc swoje futro rozprowadzają wężowy zapach na sierści, by zamaskować własną woń, zwłaszcza podczas snu. Niewiele zwierząt napada na jadowite węże, także inne grzechotniki zniechęca domniemana obecność rywala .

Szczególnie często "perfumowały" się samice i młode wiewiórki, rzadziej - samce. Wcześniejsze badania prowadzone przez opiekującego się Clucas prof. Donalda Owingsa wykazały, że wiewiórki potrafią zwiększyć przepływ krwi w ogonie i w ten sposób podnieść jego temperaturę, aby wystraszyć widzące w podczerwieni węże. Mogą także określić na podstawie wydawanego odgłosu, jak niebezpieczny jest grzechotnik i są uodpornione na jego jad.(PAP)