Genetyczny czynniki ryzyka zapalenia kości i stawów
Niektóre warianty genu o nazwie DVWA zwiększają ryzyko zapalenia kości i stawów - informują naukowcy z Japonii na łamach pisma "Nature Genetics".
Najczęstszą postacią zapalenia stawów jest zapalenie kości i
stawów. Dochodzi do stopniowego niszczenia (zwyrodnienia)
chrząstki znajdującej się między kośćmi, co może prowadzić do
bolesnego wzajemnego ocierania się kości tworzących staw. Skutkiem
może być także przemieszczenie się kości z ich naturalnego
położenia.
Choroba najczęściej obejmuje stawy rąk, grzbietu, kolan i bioder.
Zapalenie kości i stawów zwykle występuje u osób w wieku od 40 do
60 lat, a częstość jego występowania rośnie z wiekiem.
Szacuje
się, że choroba ta dotyka aż 12% osób powyżej 65 roku życia.
Shiro Ikegawa wraz z kolegami z Center for Genomic Medicine w
Tokio przeprowadził badanie genomu chorych w poszukiwaniu związku
wariantów genów z ryzykiem występowania zapalenia kości i stawów.
Naukowcy odkryli, że niektóre warianty genu o nazwie DVWA
występują zdecydowanie częściej u chorych niż zdrowych osób, co
świadczy o ich związku z podniesionym ryzykiem zapalenia kości i
stawów.
Pomimo, że funkcja genu DVWA nie jest narazie znana, autorzy
pracy wykazali, że kodowane przez niego białko wiąże się z innym
znanym białkiem - beta-tubuliną. Warianty DVWA związane z chorobą
kodują białko, którego wiązanie jest słabsze. Beta-tubulina jest
białkiem, które bierze udział w syntezie tzw. mikrotubuli , które
między innymi biorą udział w powstawaniu chrząstki.
Zdaniem badaczy możliwe jest, że DVWA wpływa na aktywność beta-
tubuliny i w ten sposób, pośrednio na powstawanie chrząstki oraz
podatność na zapalenie kości i stawów. (PAP)
ostatnia zmiana: 2008-07-16
poleca:
