Środkiem płatniczym Republiki Tureckiej jest lira turecka (TL), która należy do najniżej notowanych walut na świecie. Inflacja w Turcji to poważny problem, czasami sięga ona nawet 2% tygodniowo, dlatego lepiej nie wymieniać dużych sum, tylko częściej, a mniej – pozwoli to uniknąć strat.
Monetą o najmniejszym nominale występującą w Turcji w trakcie pisania przewodnika było 25 tys. lir. Ponadto w obiegu są jeszcze monety o nominale 50 i 100 tys. lir. Najniższa wartość banknotu to 250 tys., a najwyższa – 20 mln. Wartość liry ciągle spada; w chwili oddawania przewodnika do druku 1 USD był wart 1 mln 420 tys. lir, a 1 EUR kosztowało 1 mln 660 tys. lir.
Walutę najlepiej wymieniać w kantorach (döviz), które z reguły oferują lepszy kurs niż banki. Nie warto kupować lir przed przyjazdem do Turcji, ponieważ poza jej granicami kurs liry jest wyjątkowo niekorzystny. W razie kłopotów z wymianą za hotel, a nawet w niektórych restauracjach, zapłacić możemy dolarami lub euro, z tym że trzeba się targować o korzystny kurs. Kantory i banki znajdziemy w każdym większym mieście, a na wybrzeżu turystycznym nawet w mniejszych miejscowościach. Banki czynne są w dni powszednie, w godz. 8.30 – 12.00, 13.30 – 17.00. Kantory otwarte są mniej więcej w tych samych porach (nieco dłużej), nie mają przerw i niekiedy działają także w soboty. Również poczta (PTT) prowadzi wymianę pieniędzy po kursie zbliżonym do bankowego. Liry tureckie można też pobrać z licznych bankomatów za pomocą popularnych kart kredytowych typu visa (również visa electron), mastercard czy maestro. Zapłatę tymi kartami przyjmuje wiele hoteli, sklepów i restauracji.
Banki, które wymieniają walutę, oznaczone są jako Kambiyo lub Exchange, ale jak już wspomniano, najlepiej wymieniać pieniądze w kantorach, ponieważ w niektórych bankach procedura ta może trwać kilkadziesiąt minut. Zażądają tu od nas paszportu i wypełniać będą jakieś papiery, które na końcu musimy podpisać. W kantorach wymiana odbywa się bez zbędnych formalności i dzięki temu znacznie szybciej. Poza tym niektóre banki pobierają prowizję; na wszelki wypadek warto zapytać również w kantorze: Komisyon alnr m? (Czy jest pobierana prowizja?).
Przed czekami podróżnymi Turcy bronią się, jak mogą, zwłaszcza jeśli ktoś chce zapłacić nimi za jakąś usługę. Wymiana czeków na liry w bankach i na poczcie jest już nieco łatwiejsza, ale również jest to traktowane jako zło konieczne. Niektóre banki i wszystkie urzędy pocztowe pobierają za wymianę prowizję, ale nie te, w których czeki zostały wystawione.
poleca:
