Wieloryb z Zatoki Gdańskiej jest u wybrzeży Finlandii

Pierwszy sygnał o pojawieniu się wieloryba, który dotarł do
helskich naukowców, podał jeden ze skandynawskich kanałów
telewizyjnych.

"Później, dzięki zdjęciom, które nadesłała nam pani Penina
Blankett z Ministerstwa Środowiska Finlandii, mogliśmy dokonać ich
porównania z tymi, które wykonywaliśmy humbakowi w dniu 31 marca
2006 roku w Zatoce Gdańskiej.  Analizując je, wnioskujemy, że
humbak z Zatoki Botnickiej jest najprawdopodobniej tym samym,
który na przełomie marca i kwietnia tego roku był u naszych
wybrzeży" - poinformował dr Skóra.

Jak dodaje, wieloryb ma podobny zarys szram na swoim grzbiecie.

Pod koniec marca wieloryb, pojawił się w wodach Zatoki Gdańskiej.
Po kilkudniowych poszukiwaniach udało się go naukowcom
zidentyfikować. Był to humbak mierzący około 12 metrów długości.
Humbak to gatunek wieloryba z podrzędu fiszbinowców, długość jego
ciała może osiągać 18 metrów, ważyć może nawet 40 ton. Jest
gatunkiem chronionym.

Już samo pojawienie się tego ssaka na Bałtyku jest rzadkością. U
wybrzeży Polski po raz ostatni żywego wieloryba widziano w latach
70.

Wieloryby nie żyją w Bałtyku, gdyż  nie ma w nim wystarczającej
ilości ich głównego pożywienia, to znaczy dużych, około
jednocentymetrowych skorupiaków planktonowych. Poza tym Bałtyk
jest morzem słonawym, a nie słonym.

Na świecie żyje 75 gatunków waleni uzębionych, takich jak
delfiny, małe walenie, kaszaloty, orki oraz 14 gatunków waleni
fiszbinowych. Wieloryby są kosmopolitami, żyją we wszystkich
morzach, jest też spora grupa delfinów rzecznych. Wielkie
wieloryby najczęściej żerują latem w wodach zimnych w Arktyce i
Antarktyce, tam jest najwięcej kryla. Zimą "zmieniają klimat" i
rozmnażają się w tropikach.

Wieloryby bardzo dobrze pływają i, pomimo swoich rozmiarów, mogą
wpłynąć niemal wszędzie.

Po raz ostatni żywego wieloryba widziano w okolicach Wyspy
Sobieszewskiej w latach 70., dwa lata temu zaś na Mierzei Wiślanej
odnaleziono szczątki kaszalota.(PAP)