Szekspir dramatycznie wpływa na mózg

Szekspir często stosował np. przesunięcie funkcjonalne - polegające m.in. na stosowaniu rzeczownika zamiast czasownika. Jak wykazali badacze, ta technika pozwala mózgowi zrozumieć, co znaczy dane słowo, zanim jeszcze zrozumie jego funkcję w zdaniu. Ten proces powoduje nagły wzrost aktywności mózgu i zmusza go do pracy w odwrotnym niż zazwyczaj porządku, aby pełniej zrozumieć, co autor chciał powiedzieć.

Profesor Philip Davis z University School of English porównuje czytanie Szekspira do układania układanki. Jeśli zbyt łatwo ją ułożyć, jest nudna. Natomiast gdy fragmenty wydają się nie pasować, choć wiemy, że powinny, mózg reaguje ekscytacją.

Szekspir zaskakuje mózg, stosując grę słów i wprowadzając osobliwe słowa do pozornie normalnych zdań. Właśnie pobudzenie mózgu może tłumaczyć silny wpływ szekspirowskich dramatów na odbiorców.(PAP)