Zespół naukowców z National Museum of Natural Sciences przeanalizował wpływ zmian klimatycznych na przetrwanie hieny cętkowanej w Europie przed 10 tysiącami lat - informuje EurekAlert.
"Zmiany klimatyczne w przeszłości nie były bezpośrednio odpowiedzialne za wymarcie hieny cętkowanej w południowej Europie. Był to jednak jeden z czynników" - powiedziała autorka badań, naukowiec z National Museum of Natural Sciences, Sara Varela.
Zgodnie z badaniami populacja hieny w Afryce i Europie została rozdzielona podczas największego zlodowacenia. Warunki klimatyczne w południowej Europie 21 tys. lat temu były ekstremalne dla tego gatunku.
W tym czasie klimat europejski przechodził drastyczne zmiany, takie jak ekspansja człowieka i zwierząt roślinożernych. Według specjalistów przetrwanie hien mogło być narażone przez kombinacje tych trzech czynników razem, ale nie wyłącznie z powodu klimatu.
Zespół naukowców przebadał zmiany klimatyczne w przeszłości i zidentyfikował najbardziej sprzyjające przestrzenie dla hieny w Europie, korzystając z modelu różnych scenariuszy klimatycznych podczas plejstocenu. Drugi model oszacował surowość warunków klimatycznych, w których gatunek mógłby przetrwać.
"Warunki klimatyczne w południowej Europie były przez cały czas w granicach tolerowanych przez ten gatunek" - dodała Varela.
Hiena cętkowana wymarła pod koniec późnego plejstocenu, około 10 tys. lat temu, w okresie ostatniego największego zlodowacenia i ekspansji homo sapiens. Ogromny gatunek zniknął z Europy na zawsze, choć wytrzymał jeszcze przez jakiś czas i zmodyfikował swój geograficzny zasięg w celu przetrwania.
Terytorium zamieszkiwania hieny cętkowanej, mięsożercy powszechnie występującego w Afryce subsaharyjskiej, zmienił się znacznie od plejstocenu do czasów obecnych. Dziś można ją już spotkać tylko w Afryce, a podczas plejstocenu była obecna także w Eurazji.
Badania zostały opublikowane w "Quaternary Science Reviews".