Trening mięśni przed zimowym snem

W czasie snu spalają tłuszcz, który zgromadziły w czasie lata i jesieni. Dodatkowo muszą przeżyć ośmiomiesięczny sen zimowy w temperaturach dochodzących nawet do -23 st. Celsjusza.

Zgromadzony tłuszcz zapewnia większość energii niezbędnej do przeżycia, ale nie dostarcza wystarczającej ilości glukozy narządom takim jak mózg czy serce. Tylko białko zgromadzone w mięśniach jest w stanie ją zapewnić.

Boonstra i jego koledzy przez cały okres aktywności susłów badali krew osobników zamieszkujących północną część Kanady - Jukon. Wyniki porównali z próbkami pobranymi od susłów kolumbijskich z położonej na południu kraju prowincji Alberta, u których sen zimowy przebiega w okolicy 0 st. Celsjusza.

U większości susłów poziom testosteronu u samców szczyt osiąga w okresie godowym, aby jesienią drastycznie spaść. U susłów północnych poziom hormonów (w tym testosteronu) jest wyższy niż u innych - od 10 do 200 razy - i taki pozostaje. Także samice mają wyjątkowo wysoki poziom androgenów - od 40 do 100 razy niż u innych gatunków. Ten wysoki poziom pozwala zarówno samcom, jak i samicom w miesiącach poprzedzających sen zimowy zwiększyć masę mięśniową o 25 proc. Redukuje się ona podczas hibernacji.

Dodatkowo okazało się, że organizmy samców nie produkują dodatkowych ilości hormonów w zwyczajowym miejscu, w jądrach, ale w nadnerczach.

Susły radzą sobie z negatywnymi skutkami działania hormonów wyciszając receptory androgenowe w tkankach innych niż mięśnie. Androgeny krążące w ich ciele są niewidoczne dla wszystkich tkanek oprócz mięśni, chroniąc je przed negatywnymi efektami, jakie mogłyby wywołać. Badacze nie wiedzą jeszcze, jak gryzonie to robią. Zrozumienie, jak susły wyłączają swoje receptory, może mieć w przyszłości kluczowe znaczenie dla ludzkiego zdrowia - uważa Boonstra. (PAP)

Foto: pl.wikipedia.org