Plutoid - nowe określenie dla ciał podobnych do Plutona

Dział: Kosmos

Astronomowie uzgodnili nazwę nowej kategorii ciał Układu Słonecznego. Obiekty podobne do Plutona będą nazywane plutoidami.

Pluton nie jest takim samym ciałem, jak pozostałe planety. W roku 2006 podczas kongresu Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU) ustalono nową definicję planety w Układzie Słonecznym, według której planet jest 8 i Pluton do nich nie należy. Jednocześnie zdefiniowano osobną kategorię ciał nazwanych tymczasowo "planetami karłowatymi" i obejmujących trzy obiekty: Plutona, Eris i Ceres.

Kolejną decyzję dotyczącą terminologii podjęto podczas spotkania władz Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Oslo w Norwegii. Propozycję terminu zgłosiła komisja do spraw nazewnictwa obiektów niebieskich, we współpracy z grupą roboczą ds. Układu Słonecznego. Zgodnie z nową definicją, plutoidy to obiekty niebieskie znajdujące się na orbitach wokół Słońca położonych poza orbitą Neptuna, które mają wystarczająco dużą masę, aby ich własna grawitacja pozwoliła uzyskać kształt obiektu zbliżony do sferycznego, ale które nie wyczyściły otoczenia swojej orbity z innych obiektów.

Księżyce plutoidów nie są plutoidami, nawet jeśli są wystarczająco masywne, aby mieć kształt sferyczny. Zgodnie z tą definicją znamy obecnie dwa plutoidy: Plutona oraz Eris. Możliwe jest poznanie kolejnych, w miarę rozwoju badań krańców Układu Słonecznego. Do plutoidów nie należy trzecia z planet karłowatych, Ceres. Znajduje się ona w głównym pasie planetoid pomiędzy Marsem a Jowiszem. Dodatkowo ustalono, że w kwestii nazewnictwa ciał procedura będzie następująca. Każde ciało mające wielką półoś orbity większą niż wielka półoś orbity Neptuna oraz jasność absolutną większą niż H = +1 magnitudo, będzie traktowane jako plutoid i nazywane przez odpowiednią komisję IAU.
Odkrywcy mogą zaproponować nazwę, która będzie wzięta pod uwagę przez komisję. W przypadku gdy dalsze badania ustalą, że nie mamy do czynienia z plutoidem, nazwa pozostanie, a zmieni się jedynie kategoria obiektu. Jasność absolutna H jest stosowana w przypadku planet, komet, planetoid. Jest to jasność takiego obiektu w odległości jednej jednostki astronomicznej od Słońca i od Ziemi (jednostka astronomiczna to średnia odległość Ziemi od Słońca, czyli około 150 milionów kilometrów). Pozwala to na porównanie jasności różnych obiektów, często znajdujących się w bardzo różnych odległościach i mających bardzo różne jasności obserwowane na niebie. (PAP)

ostatnia zmiana: 2008-06-16
Komentarze
Polityka Prywatności